Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes vrijdagavond en dit weekend. Ik ben veilig in Nederland en ga dinsdag pas weer terug om ceremonies ed. bij te wonen.

Het was een heftige avond en nacht, plekken waar ik en duizenden anderen normaal lopen, winkelen of een vrijdag avond wat gaan drinken zijn geterroriseerd.

Plekken die ik als veilig beschouw zijn aangetast door beulen die strijden voor een loos doel.

Charly hebdo in februari was een gerichte aanslag, gericht op mensen die op hun manier een "strijd" voeren tegen de radicalisering, de strijd met pen en papier werd toen beantwoordt met een kalasjnikov.

Dit keer zijn het echter geen gerichte aanslagen meer, geen regeringsleiders, geen rechtse cartoonisten maar jij en ik.

Mensen op straat die een avond uit gaan, uit eten of naar een concert. Het is een wonder dat er bij het voetbalstadion niks ernstigers is gebeurd.

Het doel van dit alles is het stoppen van de Franse bombardementen op de Islamitische Staat. Zij zien dit als een gelijke actie als dat wat wij hen aandoen in Syrië. Het verschil blijft natuurlijk dat wij geen bewuste keuze hebben gemaakt om een oorlog te starten. Net zoals hun landgenoten die met duizenden tegelijk naar Europa vluchten om het geweld van hun "moslim broeders" te ontvluchten. Zij willen, net als wij, niet in een oorlogsgebied wonen.

Deze vluchtelingen hebben er ook niet voor gekozen om door een middeleeuwse kruistocht opgeslokt te worden en in het kalifaat te gaan wonen. Hun enige keuze was vluchten op onveilige bootjes naar landen waar ze amper welkom zijn.

Wij hebben deze keuze niet, niet alleen omdat we nergens heen kunnen maar ook omdat ISIS overal is. Een buitenbeentje in een arme buitenwijk is kwetsbaar en kan zomaar gehoor geven aan de oproep van ISIS om een aanslag in eigen land te plegen.

Angst is daarop niet het antwoord, leef verder en kom vooral naar Parijs om de prachtige stad te bezoeken.

Tot zover mijn geratel over de aanslagen, daar is deze blog uiteindelijk niet voor bedoelt. Eind januari heb ik deze blog gemaakt om over mijn avonturen in Parijs te schrijven en met jullie te delen wat ik hier allemaal deed. Met veel plezier schreef ik over mijn avonturen op school, in Parijs en heb ik jullie lekker gemaakt met foto's van veel te lekker gebak dat Nederland helaas nog nooit bereikt heeft.

Ik heb hier een prachtige tijd gehad en de leukste dingen meegemaakt, ondanks dat heb ik besloten om wat dichter bij Nederland te komen wonen.

Het avontuur ten einde, vrijdag heb ik mijn laatste werkdag gehad bij Carette en het einde van deze maand ga ik verhuizen. Voorlopig is de bestemming nog onbekend maar dinsdag heb ik een sollicitatie in Brasschaat, dat ligt vlak naast Antwerpen. De kans dat ik mij in Antwerpen ga vestigen is dus groot.

Ik wil jullie bedanken voor de leuke reacties op mijn verhalen en foto's. Ik hoop dat jullie ze met plezier gelezen hebben.

De aankomende weken beloven heftige weken in Parijs te worden, ik zal jullie daar nog van op de hoogte houden en natuurlijk een verhuisbericht sturen zodra ik weet waar heen ga verhuizen.

bedankt!

Liefs, Erik